Estera Zagaj ze Śliwy (gm. Zalewo), uczennica iławskiego „mechanika”, za rok bawiłaby się na studniówce, zdawała maturę, poszła na wymarzone studia... Jej 20-letnie życie jednak skończyło się tragicznie. Do wypadku, w którym zginęła dziewczyna, doszło niedaleko Rąbit.

PIJANY I Z ZAKAZEM

– Do wypadku doszło w czwartek po godzinie 15 – informuje Monika Sudoł z iławskiej policji. – Kierujący mercedesem 40-latek podczas wyprzedzania rowerzysty zjechał na przeciwległy pas ruchu i czołowo zderzył się z kierującą fiatem 126p.

Akcja ratunkowa trwała ponad 3 godziny. Jeszcze żywą 20-latkę z auta wyciągnęli strażacy. Śmigłowiec przetransportował ją do szpitala.

– Kobieta w wyniku odniesionych obrażeń zmarła jednak w szpitalu – dodaje Tomasz Michalski, rzecznik prasowy iławskiej straży pożarnej.

Kierowca mercedesa – Wiesław S. z sąsiednich Dobrzyk – z ranami ciętymi w okolicach twarzy także trafił do szpitala na obserwację. Przed tragedią miał dwa ważne sądowe zakazy prowadzenia pojazdów – za jazdę po pijanemu. W momencie tragedii także był zamroczony alkoholem.

– Miał 2 promile alkoholu we krwi – informuje Jan Wierzbicki, szef iławskiej prokuratury. – Wpłynął wniosek o zastosowanie wobec niego 3-miesięcznego aresztu. Grozi mu do 12 lat pozbawienia wolności.

ŚMIERĆ BYŁA OBCA

Przed szkołą, do której chodziła Estera, wisi jej zdjęcie z czarną wstążką. Dzień po wypadku odwołano lekcje w jej klasie.

– Jej koleżanki i koledzy cały czas płakali – mówi Piotr Turowski, wychowawca klasy III TE, do której chodziła dziewczyna. – Prowadzenie jakichkolwiek lekcji nie miałoby sensu. Dla nas wszystkich to szok i ogromna tragedia. Siedzieliśmy w naszej sali i rozmawialiśmy, była z nami pani pedagog. Trudno się z tym pogodzić… To była spokojna i bardzo sympatyczna uczennica.

Chcieliśmy porozmawiać z klasą Estery o tym, jaką była koleżanką i jak chcą uczcić jej pamięć, jednak szkolna pedagog Alina Serebrennikow nie zgodziła się na to tłumacząc, że rozmowa na ten temat wciąż wywołuje u młodych ludzi zbyt silne emocje.

– I oni, i my musimy się powoli oswajać z tą śmiercią. Musimy ją opłakać – mówi szkolna pedagog. – Dla wielu z uczniów to pierwszy kontakt ze śmiercią. Będziemy jako pedagodzy ich wspierać i pomagać przejść przez to traumatyczne wydarzenie.

Młodzież jest oburzona tym, że to pijany kierowca spowodował wypadek. Ta świadomość, jak dodaje pedagog, budzi w nich agresję.

BIAŁY MARSZ W PROTEŚCIE

Pedagodzy na bieżąco są w kontakcie z rodziną zmarłej. Liczna delegacja ze szkoły będzie uczestniczyć w pogrzebie 20-latki.

– Szkołę reprezentować będzie także poczet sztandarowy – mówi Stanisław Kusznieruk, dyrektor Zespołu Szkół im. Konstytucji 3 Maja w Iławie. – Za jakiś czas planujemy zorganizowanie „białego marszu”, w którym chcemy zaprotestować przeciwko niebezpieczeństwu, jakie stwarzają pijani kierowcy. Tym samym uczcimy też pamięć Estery.

Aniołek, Królowa, Esterka – każdy mówił na nią inaczej. Wszyscy kochali ją tak samo – za skromność, wieczną pogodę ducha i uśmiech. Pogrążoną w smutku rodzinę odwiedziliśmy w ich domu w Śliwie. Najbliżsi zmarłej wierzą, że ukochana siostra i córka uśmiecha się do nich, patrząc gdzieś z wysoka.

Nadal nikt nie jest w stanie uwierzyć w to, co się stało. Tragiczny wypadek samochodowy, w którym zginęła Estera (imię to wywodzi się od perskiego słowa, które oznacza gwiazdę) wydaje się być koszmarnym snem.

Każdy wspomina tę młodziutką, uroczą dziewczynę w samych superlatywach. Dla ojca Jana Estera zawsze pozostanie „Królową”, rodzeństwo i matka Barbara mówili na nią „Esterka”, a jej chłopak – „Aniołeczku”...

Wszyscy podkreślają, jak skromną i wrażliwą była dziewczyną. Dokładnie za miesiąc skończyłaby 20 lat.

Estera, jak opowiada siostra, nie zdążyła się nacieszyć prawem jazdy, które miała od niedawna. W sumie przejechała góra 500 km. Była bardzo ostrożna i wręcz rygorystycznie przestrzegała przepisów drogowych – nigdy nie przekroczyła dozwolonej prędkości, pasy bezpieczeństwa to była podstawa.

Zabił ją pijany kierowca. Dziś ojciec retorycznie pyta: – Czy ten człowiek ma wyrzuty sumienia?!

Pogrążonej w smutku rodzinie pozostaje wzajemne wsparcie i wiara, która podpowiada, że ich ukochana Gwiazdeczka spogląda teraz z nieba i uśmiecha się do nich uroczo...